
Serce to jeden z narządów w klatce piersiowej, obok płuc i aorty, która dostarcza krew do całego ciała. Niestety,...
Własne zioła to wspaniały sposób na urozmaicenie diety, uzupełnienie leczenia drobnych dolegliwości i wspieranie zdrowia. Uprawa własnych ziół choć nie jest trudna to dopiero połowa sukcesu. By cieszyć się właściwościami ziół przez długi czas należy nabyć umiejętność ich suszenia. Suszenie ziół pozwala na zachowanie właściwości praktycznie przez cały rok - również w zimie. Niestety niewłaściwe suszenie ziół może doprowadzić do pogorszenia jakości surowca i utratę substancji aktywnych.
Z tego artykułu dowiesz się: |
Każde zioło lecznicze zbiera się w określonej porze zbioru. W przypadku pędu, liści i kwiatów najlepszym okresem jest pora kwitnienia, a w przypadku owoców – czas owocowania. Dokładnych informacji można zasięgnąć w sieci, ale również w atlasach roślin leczniczych. Konkretną datę zbioru najlepiej jest zaplanować tak, by przypadał na ciepłe i suche dni. Rośliny wilgotne po deszczu lub rosie niestety dosyć szybko gniją. Na powodzenie zbioru ma również wpływ pora dnia - najlepszy czas na zbiór do późny poranek, albo wczesny wieczór. Dzieje się tak, gdyż w tym czasie uniknąć można wilgotnej mgły, a grunt zdąży wyschnąć od rosy. Z kolei części roślin obfite w olejki najkorzystniej jest zbierać w samo południe.
Chcąc sprawnie i efektywnie przeprowadzić proces suszenia należy:
Dla początkujących, domorosłych zielarzy najbardziej wdzięcznymi ziołami do suszenia idealnie nadają się takie surowce jak korzeń pokrzywy (Urticae radix), liść melisy (Melissae folium), kwiatostan lipy (Tiliae inflorescentia), ziele dziurawca (Hyperici herba), liść brzozy (Betulae folium) czy ziele skrzypu (Equiseti herba).
Suszone zioła i zdrową żywność zawsze trzeba izolować od intensywnych zapachów. W przypadku suszenia ziół na świeżym powietrzu wbrew pozorom należy unikać nasłonecznionych miejsc, wybierając te raczej zacienione, ale suche. Twarde surowce jak kłącza, korę lub owoce można też suszyć w piekarniku w temperaturze 50 a 70 stopni, która ochroni niektóre związki przed rozkładem termicznym. Dobrze wysuszone zioło pod wpływem ucisku kruszy się i wydziela bardzo przyjemną woń. Zdrowy suchy surowiec nie ma także plam i zachowuje naturalny kolor, choć część gatunków zmienia swoją barwę podczas suszenia.
Do przechowywania suszonych ziół i naturalnych herbat wprost idealnie nadają się szczelnie zamknięte, szklane słoje lub pojemniki z tworzywa sztucznego. Jeśli korzystamy z używanych pojemników warto wybierać te, w których wcześniej przechowywano suche kasze, kakao albo herbatę. Zawsze staramy się przechowywać oddzielnie pojedyncze zioła.
! | Szczelne zamknięcie zachowa intensywną woń ziół na tygodnie, a nawet miesiące, a poza tym ochroni wnętrze przed larwami mklików mącznych. Nie zaleca się przechowywania ziół w papierowych torebkach, gdyż większość z łatwością pokona papierową barierę. Niektóre surowce jeśli są dobrze przechowywane przetrwają dwa lata, a twarde - korzenie, kłacza, korę i nasiona nawet 3-4 lata. |
Pokrzywa zwyczajna Liść, ziele lub całe kłącze pokrzywy zbiera się najczęściej do końca czerwca, a liście najpóźniej do sierpnia. Zebrane surowce pozostawiamy do wysuszenia w ciemnym miejscu w temperaturze 35-40 stopni. Po wysuszeniu i zmieleniu przechowujemy w szczelnym pojemniku, by kilka razy dziennie przygotować napar. Mięta pieprzowa i bez czarny Liście mięty najlepiej zbierać w pierwszym roku wegetacji i intensywnie suszyć w suszarkach w temperaturze 30-35 stopni.Czarny bez kwitnie z kolei od maja do czerwca. By zachować atrakcyjną barwę kwiatów po wysuszeniu oraz przyjemny aromat. Rośliny można suszyć nie tylko w celach leczniczych. Zbieranie, suszenie, oznaczanie oraz kolekcjonowanie ziół ma bardzo długą historię w naukach przyrodniczych. Pamiętajmy, by do zielnika trafiały surowce, które nie podlegają ochronie gatunkowej albo których zbiór może powodować łamanie zasad ochrony przyrody.