
Serce to jeden z narządów w klatce piersiowej, obok płuc i aorty, która dostarcza krew do całego ciała. Niestety,...
Jeszcze niedawno jedynie nieliczni byli w stanie wyjechać na wakacyjny wypoczynek za granicę. Teraz nie dość, że ojczyznę wybiera coraz mniej rodaków to kierunki wakacyjne są coraz bardziej wyszukane i tropikalne. W XVI w. Hiszpanie podczas podboju Ameryki Południowej przywieźli tam europejskie choroby, które zdziesiątkowały tamtejszych mieszkańców. Teraz nie musimy już się martwić, o to że zawleczemy ze sobą jakąś bakterię czy wirusa, ale nie możemy zapominać o chorobach tropikalnych, które możemy spotkać tam i na które nasz organizm nie jest przygotowany. Zobaczmy na co powinniśmy się przygotować..
Jeśli naszym kierunkiem są Afryka lub Bliski Wschód, warto upewnić się czy w dzieciństwie zostaliśmy zaszczepieni przeciw polio. Choć w krajach rozwiniętych bardzo rzadko spotyka się z przypadkami zarażenia tym wirusem, ponad 20 krajów znajduje się na liście ryzyka. Objawami zakażenia są pojawiające się porażenia mięśni. Osoby prawidłowo zaszczepione powinny być bezpieczne jednak dla pewności najlepiej przyjąć pojedynczą dawkę przypominającą.
WZW A to choroba przewodu pokarmowego, którą zarazić się można przez bezpośredni kontakt z osobą chorą, jednak najczęściej do infekcji dochodzi poprzez spożycie zanieczyszczonej żywności lub wody. Dlatego jeśli wybieramy się do krajów, w których warunki sanitarne są na nie najwyższym poziomie powinniśmy się zaszczepić, a przede wszystkim będąc na miejscu przestrzegajmy zasady „zaparz, ugotuj, obierz albo zapomnij”. Objawy jakie pojawiają się pojawiają się po 2-6 tygodniach po zakażeniu i mogą być to nudności, gorączka, brak apetytu i zżółknięcie skóry.
Sprawdź produkty, które powinny znaleźć się w apteczce domowej.
Zaszczepić najlepiej się od razu jedną szczepionką na WZW A i B. Jest to szczepionka, którą powtarza się dwukrotnie – po czterech tygodniach i po trzech miesiącach.
Wywołuje go bakteria Salmonella typhi występująca na całym świecie. Jednak ryzyko zarażenia się znacząco wzrasta w krajach o kwestionowanym poziomie higieny. Najwięcej osób zarażonych (a jest ich około 22 milionów) znajduje się w Azji (Indie, Nepal i kraje ościenne) i w Afryce. Najlepszą ochroną jest, tak jak w przypadku WZW A szczepienie i przestrzeganie zasad higieny. Wśród objawów duru brzusznego wymienia się stopniowe narastanie gorączki, ból głowy, osłabienie oraz utratę apetytu. Niekiedy na ciele chorego może też pojawić się wysypka skórna. Często występują objawy ze strony układu pokarmowego.
Jest to jedna z chorób tropikalnych przenoszonych przez komary. Występuje w Afryce i Ameryce Południowej. Żółta febra jest ciężką chorobą; szacuje się, że w przypadku turystów niezaszczepionych ryzyko zarażenia i w konsekwencji zgonu wynosi nawet 1:2000 podczas 14 dniowego pobytu na obszarze występowania wirusa.
! | Szczepienie ochronne daje 95% ochronę i często jest nie tyle zalecane co wręcz przedstawienie świadectwa szczepienia jest warunkiem wjazdu. |
Typowymi objawami dla żółtej febry są: gorączka, ból głowy, dreszcze, nudności, osłabienie, zażółcenie skóry i zaczerwienienie spojówek. Pojawiają się one 2-6 dni po infekcji.
Sprawdź produkty, które powinny znaleźć się w apteczce samochodowej.
Kolejna choroba, której można się nabawić spożywając zanieczyszczoną wodę lub żywność. Występuje w wielu miejscach na świecie i pojawia się w postaci epidemii. Najczęściej atakuje w Azji, Afryce oraz w Ameryce Południowej i Środkowej. Najlepszą profilaktyką są tu podstawowe zasady higieny, czyli mycie rąk po skorzystaniu toalety oraz nie spożywanie niepewnych posiłków lub wody. Obowiązuje zasada „zaparz, ugotuj, obierz albo zapomnij”. Istnieje również szczepionka doustna przeciwko cholerze, jednak nie daje ona tak dużej ochrony jak w przypadku pozostałych chorób. Cholera powoduje przede wszystkim silną wodnistą biegunkę, która prowadzi do odwodnienia i utraty elektrolitów.
Infekcja powodowana przez bakterie Neisseria meningitidis, wywołująca ciężki stan przebiegający najczęściej jako zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych lub sepsa. Objawia się ono nagłą, napadową gorączką, dotkliwym bólem głowy, sztywnością karku, nudnościami, częstymi wymiotami. Przenosi się drogą kropelkową, czyli najłatwiej zarazić się nią poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną, picie z jednej butelki oraz nie stosowanie zasad higieny w miejscach gdzie znajdują się chorzy.
Bakteria ta występuje na całym świecie jednak największą zachorowalność odnotowuje się na obszarach subsaharyjskich w okresach suszy. Infekcja to choroba tropikalna Dlatego podróżnym wybierającym się w tamte rejonie w porze suchej zaleca się szczepienia ochronne oraz unikanie dużych skupisk ludzkich.
Spośród wymienionych tu chorób, ma największą śmiertelność przy braku podjęcia leczenia. Do dziś nie odnotowano żadnego przypadku przeżycia po ujawnieniu się objawów. Zakażenie występuje na skutek ugryzienia przez zarażone zwierze, dlatego profilaktycznie po każdym takim zajściu podaje się odpowiednią szczepionkę (i dawki przypominające). Jeśli zdarzy nam się zostać ugryzionym na wakacjach należy bezwzględnie udać się po odpowiednią opiekę medyczną i upewnić się, że zostanie podana szczepionka. Pierwsze objawy pojawiają się przeważnie 10 dnia po ekspozycji i na początku wiążą się z utratą czucia w miejscu ugryzienia. niepokój, potliwość, nadmierne produkowanie śliny, pocenie się oraz rozszerzone źrenice. Mogą pojawić się też bolesne skurcze mięśni przy przełykaniu, trudności w oddychaniu oraz napady drgawek. Największe ryzyko stanowią psy i koty, jednak dużym problemem mogą okazać się również małpy, które mogą wskoczyć na turystę. Ryzykowne może również okazać się zwiedzanie jaskiń, gdyż mogą tam przebywać zarażone wirusem nietoperze. Podpowiedź – w krajach gdzie małpy stanowią standardową atrakcję na turystycznych szlakach warto zaopatrzyć się w kij oraz przy kontakcie z tymi zwierzętami pod żadnym pozorem nie patrzeć im w oczy i uśmiechać się z pokazaniem zębów. Odbierają to jako wyzwanie.
No ale nie tylko zagranicznymi wycieczkami Polak żyje. Czasem wyskoczy do lasu, a i w innych krajach kleszcze żyją. O tej chorobie mówi się często i dużo, więc jedynie przypomnę, że po znalezieniu na skórze kleszcza należy jak najszybciej go usunąć stosując odpowiednie narzędzie (dostępne w aptekach), a następnie obserwować miejsce ugryzienia przez 30 dni. Zaczerwienienie i mały obrzęk bezpośrednio po usunięciu pajęczaka nie jest powodem do obaw, szybko zniknie. Warto mimo wszystko w apteczce wakacyjnej umieścić przyrząd do usuwania kleszczy - niewiadomo kiedy może się przydać.
Jeśli jednak po kilku dniach pojawi się rumień, należy jak najszybciej udać się do lekarza, który rozpocznie odpowiednie leczenie (wskazuje to na boreliozę). Natomiast jeśli wiemy, że na danym obszarze zdarzają się częstsze przypadki zakażenia boreliozą lub kleszczowym zapaleniem opon mózgowych lub mózgu, do lekarza udajemy się natychmiast po usunięciu niechcianego towarzysza.
Nie powinno zabraknąć również tej choroby pasożytniczej. Zarodźca malarii przenoszą komary, które występują w regionach tropikalnych. Jedyną metodą unikania zarażenia jest unikanie komarów, dlatego tam gdzie występuje malaria trzeba stosować odpowiednio silne repelenty oraz moskitiery. Objawy malarii występują cyklicznie i obejmują nagłe napady gorączki i dreszczy. Z czasem mogą pojawić się również nudności, wymioty, niedokrwistość i biegunka.
W razie wystąpienia nagłych problemów zdrowotnych po powrocie z urlopu warto skorzystać z porady lekarza zajmującego się medycyną podróży, który posiada dostęp do odpowiedniej diagnostyki. W Polsce istnieje sporo certyfikowanych przychodni oraz klinik medycyny podróży, które służą pomocą w takich przypadkach.