Lewatywa. Czy jest bezpieczna i warto ją wykonywać?

Lewatywa. Czy jest bezpieczna i warto ją wykonywać?

• Historia lewatywy jako metody leczniczej sięga starożytności. Stosowali ją już starożytni Egipcjanie, Chińczycy oraz Rzymianie. Szczyt popularności lewatyw przypadł na XVII i XVIII wiek, a dziś stosuje się je sporadycznie jako przygotowanie do badań diagnostycznych.
• Lewatywa jeśli jest stosowana sporadycznie, z uzasadnionych medycznie powodów i pod kontrolą lekarza to można ją uznać za bezpieczną. Niestety zbyt częste wykonywanie lewatyw może prowadzić do uszkodzeń odbytu. Poza tym częste wykonywanie lewatyw może maskować skalę oraz przyczyny zaparć.
• Lewatywę wykonuje się najczęściej z użyciem na wody, soli fizjologicznej albo specjalnych  leków przeczyszczających. Niektórzy wykonują lewatywę wykorzystując w tym celu emulsję wodną z solą i mydłem oraz parafinę ciekłą. Nie mniej jednak ten sam efekt przeczyszczający można uzyskać również  za pomocą ciepłej wody, zbliżonej temperaturą do temperatury ludzkiego ciała.
• Hydrokolonotrapia jest niekonwencjonalną metodą, która polega na bardzo głębokim płukaniu jelita grubego za pomocą wody, bez użycia leków. Służą temu specjalne 2-litrowe wlewniki wypełnione płynem. Lewatywa stosowana rozważnie oraz z racji tego, że jest zabiegiem powierzchniowym jest metodą aprobowaną przez współczesną medycynę. W przeciwieństwie do hydokolonoterapii, która przez świat nauki akceptowana nie jest.

Cena 10,79 zł

0,08 zł ml

Clisma Lax, lewatywa wypróżniająca (enema), wlewka doodbytnicza, 133 ml

shopping_cart Do koszyka

Produkt z Polski

Cena 21,75 zł

0,11 zł ml

Lactulosum Amara (7,5 g/15 ml), syrop 200 ml

Cena 16,99 zł

Pikopil Balans, proszek do sporządzania roztworu doustnrgo, 20 saszetek

Lewatywa to bardzo stara metoda

Historia lewatywy jako metody leczniczej sięga starożytności. Stosowali ją już starożytni Egipcjanie, Chińczycy oraz Rzymianie. Szczyt popularności lewatyw przypadł na XVII i XVIII wiek, a dziś stosuje się je sporadycznie jako przygotowanie do badań diagnostycznych. O popularności tej metody świadczy również fakt, że zdarzały się przypadki morderstw poprzez dodanie trucizny do lewatywy. Co ciekawe jeszcze niedawno, bo na przełomie XIX i XX wieku  lewatywę z dymu tytoniowego aplikowano topielcom w celach ratunkowych. "Skuteczność" tej metody opierała się najprawdopodobniej na działaniu nikotyny i ciepła.

Nikotynę podaną w ten sposób wykorzystywano także w czasach zalążków chirurgii - choremu aplikowano palące się cygaro, co miało niwelować ból i rozluźniać mięśnie. Metoda ta miała jednak pechową prezentację (jedną z pierwszych). W czasie prób bez widowni, zdawało się, że metoda ta daje bardzo dobre efekty, ale kiedy przyszło do prezentacji przed widownią, z jakiegoś powodu nie było żadnej reakcji organizmu. Jak się okazało, pomocnik chirurga, który aplikował cygaro, w celu ułatwienia aplikacji, posmarował je olejem, co zablokowało uwalnianie nikotyny do organizmu.

Czy wykonywanie lewatyw jest bezpieczne?

Jeśli jest stosowana sporadycznie, z uzasadnionych medycznie powodów i pod kontrolą lekarza to można ją uznać za bezpieczną. Niestety zbyt częste wykonywanie lewatyw może prowadzić do uszkodzeń odbytu. Poza tym częste wykonywanie lewatyw może maskować skalę oraz przyczyny zaparć.

Jak zrobić lewatywę poprawnie?

Lewatywę wykonuje się najczęściej z użyciem na wody, soli fizjologicznej albo specjalnych  leków przeczyszczających. Niektórzy wykonują lewatywę wykorzystując w tym celu emulsję wodną z solą i mydłem oraz parafinę ciekłą. Nie mniej jednak ten sam efekt przeczyszczający można uzyskać również  za pomocą ciepłej wody, zbliżonej temperaturą do temperatury ludzkiego ciała. W aptekach można również spotkać gotowe wlewki doodbytnicze, które nie wymagają użycia specjalnego wlewnika. Przed ich zastosowaniem należy zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania.

Z czego jest złożony zestaw do lewatywy?

Zestawy do lewatywy mogą mieć różną postać:

• strzykawki
• gumowej gruszki zaopatrzonej w doodbytniczą końcówkę.
• albo gumowych wlewników wielo- i jednorazowego użytku.

Te ostatnie nazywane są również zestawami do hydrokolonoterapii.  Budową przypominają termofor, ale zakończone są wężykiem z zaciskiem. Dzięki niemu możemy regulować objętość podawanego do odbytnicy płynu. Strzykawki i gruszki posiadają znacznie mniejszą pojemność (do 300 ml) w porównaniu do wspomnianych wlewników (1 do 2 litrów).

Gotowe wlewki doodbytnicze

Jak wspomniano w aptekach dostępne są jeszcze  gotowe wlewki doodbytnicze bez recepty dla dorosłych i dzieci. W przypadku osób dorosłych wlewki te zawierają silnie przeczyszczające fosforany, a w przypadku dzieci naturalne kompleksy polisacharydowe i miód nawilżające błonę śluzową odbytu i ułatwiające wypróżnienie. Lewatywa niestety spychana jest do metod medycyny alternatywnej zwłaszcza, że wykorzystują ją liczni znachorzy. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że wykonywanie rzekomo prozdrowotnych lewatyw z kawy, moczu, soku z cytryny czy chilli jest zwyczajnie groźne. Również hydrokolonoterapia wykonywana zbyt często może nieść za sobą przykre konsekwencje zdrowotne.

Czym się różni lewatywa od hydrokolonoterapii?

Hydrokolonotrapia jest niekonwencjonalną metodą, która polega na bardzo głębokim płukaniu jelita grubego za pomocą wody, bez użycia leków. Służą temu specjalne 2-litrowe wlewniki wypełnione płynem. Lewatywa stosowana rozważnie oraz z racji tego, że jest zabiegiem powierzchniowym, jest metodą aprobowaną przez współczesną medycynę. W przeciwieństwie do hydokolonoterapii, która przez świat nauki akceptowana nie jest. Zwolennicy hydrokolonoterapii są zdania, że zalegający w jelitach kał jest pełen toksyn i pasożytów, które osłabiają funkcjonowanie całego organizmu. Nie znalazło to jednak potwierdzenia we wiarygodnych badaniach, a środowisko lekarskie zarzuca osobom praktykującym medycynę niekonwencjonalną, że hydrokolonoterapia wykorzystuje efekt placebo oraz nadużywa zaufania osób cierpiących na zaburzenia psychosomatyczne.