Skład Paduden Express Forte 400mg:
Substancja czynna: ibuprofen (Ibuprofenum). Każda kapsułka miękka zawiera 400mg ibuprofenu oraz substancje pomocnicze: rdzeń kapsułki – makrogol 600, potasu wodorotlenek, krzemionka koloidalna bezwodna i woda oczyszczona; otoczka kapsułki – żelatyna, sorbitol ciekły, częściowo odwodniony (E 420), triglicerydy kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha.
Działanie Paduden Express Forte 400mg:
Ibuprofen to niesteroidowy lek przeciwzapalny, który działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Produkt leczniczy Paduden Express Forte 400mg wskazany jest do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia. Wskazaniem do stosowania leku jest łagodzenie bólu o łagodnym i umiarkowanym nasileniu oraz gorączki.
Zastosowanie:
Produkt leczniczy Paduden Express Forte 400mg wskazany do stosowania w przypadku bólu o łagodnym i umiarkowanym nasileniu (np. ból głowy, zębów, ból miesiączkowy, ból mięśni (przykurcze), ból pleców (ból okolicy lędźwiowej)) oraz gorączki. Do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia.
Informacje dodatkowe:
Produkt przechowywać w sposób niedostępny dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Zaleca się chronić przed działaniem wilgoci i światła. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: u pacjenta kiedykolwiek wystąpiło owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy, krwawienie z żołądka lub dwunastnicy bądź perforacja żołądka lub dwunastnicy, które objawia się np. ciężkim lub uporczywym bólem brzucha i/lub czarnymi stolcami, nawet bez uprzedniego wystąpienia objawów ostrzegawczych. Ryzyko rośnie wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem czasu leczenia, u osób z chorobą wrzodową w wywiadzie oraz u osób w podeszłym wieku; u pacjenta występuje obrzęk (zatrzymanie płynów); u pacjenta występuje astma lub inne schorzenie układu oddechowego; u pacjenta występuje lub występowała choroba serca lub pacjent ma wysokie ciśnienie krwi; pacjent ma chore nerki lub wątrobę, ma powyżej 60 lat lub potrzebuje stosować ten lek przed długi czas (dłużej niż przez 1-2 tygodnie) – lekarz może regularnie poddawać pacjenta badaniom kontrolnym; pacjent jest odwodniony, np. z powodu ciężkiej biegunki lub wymiotów – wówczas powinien pić dużą ilość płynów i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem – w tym przypadku ibuprofen może spowodować niewydolność nerek z powodu odwodnienia, u odwodnionej młodzieży istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek; pacjent jednocześnie stosuje leki wpływające na krzepliwość krwi (np. doustne antykoagulanty, leki przeciwpłytkowe z rodzaju kwasu acetylosalicylowego) – należy również skonsultować z lekarzem stosowanie innych leków mogących zwiększać ryzyko krwawienia (np. kortykosteroidy i leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI); pacjent jest leczony diuretykami (lekami moczopędnymi) – trzeba monitorować stan nerek pacjenta; u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty – może wystąpić aseptyczne zapalenie opon mózgowych; u pacjenta występuje ostra przerywana porfiria – należy ocenić czy stosowanie ibuprofenu u pacjenta jest właściwe; pacjent jest leczony ibuprofenem – może on maskować gorączkę, która jest głównym objawem zakażenia, co utrudnia właściwą diagnozę; u pacjenta występuje ból głowy po długotrwałym stosowaniu leku, nie należy wtedy zwiększać dawki tego leku, gdyż możliwe jest wystąpienie reakcji alergicznych po zastosowaniu tego leku; pacjent będzie przyjmował ibuprofen po przejściu poważnej operacji – lekarz podda go ścisłej kontroli; u pacjenta występuje zakażenie; pacjent ma ospę wietrzną – stosowanie tego leku nie jest zalecane. Ważne jest, aby stosować najmniejszą skuteczną dawkę do złagodzenia i kontrolowania bólu, nie należy stosować tego leku dłużej niż jest to konieczne do kontrolowania objawów. Środki ostrożności dotyczące układu sercowo-naczyniowego: przyjmowanie leków przeciwzapalnych/przeciwbólowych (np. ibuprofenu), może w niewielkim stopniu zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru, zwłaszcza gdy stosowane są one w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą jeśli: u pacjenta występują choroby serca (np. niewydolność serca i dławica piersiowa), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u niego choroba tętnic obwodowych lub pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA); pacjent ma wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, pacjent pali tytoń. Leki tego typu mogą powodować zatrzymywanie płynów, zwłaszcza u osób z niewydolnością serca i/lub wysokim ciśnieniem krwi. Reakcje skórne: obserwowano ciężkie reakcje skórne związane ze stosowaniem tego leku – należy zaprzestać jego stosowania i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia wysypki skórnej, zmian na błonach śluzowych, pęcherzy lub innych objawów alergii – mogą to być pierwsze objawy bardzo poważnej reakcji skórnej. Zakażenia: lek może ukryć objawy przedmiotowe zakażenia, takie jak gorączka i ból, tym samym może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zostało to zaobserwowane w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek w trakcie zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie z innymi lekami: należy to omówić z lekarzem: lek może wpływać na działanie innych leków lub też inne leki mogą wpływać na działanie tego leku, np. leki przeciwzakrzepowe (np. zapobiegające powstawaniu zakrzepów, np. kwas acetylosalicylowy warfaryna, tyklopidyna); leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan); leki przeciwpłytkowe np. tyklopidyna lub kwas acetylosalicylowy; inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ); glikokortykosteroidy, takie jak kortyzon i prednizolon; selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki stosowane w depresji); lit (stosowany w leczeniu depresji); metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów oraz reumatyzmu) – lekarz może dostosować dawkę tego leku; mifepryston (lek o działaniu poronnym); digoksyna i inne glikozydy nasercowe (stosowane w niewydolności serca); hydantoiny, takie jak fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki); sulfonamidy, takie jak sulfametoksazol i kotrimoksazol (stosowane w zakażaniach bakteryjnych); leki moczopędne (leki zwiększające wydalanie moczu); pentoksyfilina (stosowana w zaburzeniach krążenia); probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej lub zakażeń w połączeniu z penicyliną); antybiotyki z grupy chinolonów, takie jak norfloksacyna; sulfinpirazon (do leczenia dny moczanowej); insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe (stosowane do obniżania poziomu glukozy we krwi); cyklosporyna i takrolimus (stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionych narządów); leki przeciwnadciśnieniowe (obniżające wysokie ciśnienie krwi); leki trombolityczne (leki powodujące rozpuszczanie lub rozpadanie się zakrzepów krwi); zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV); antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak neomycyna; ekstrakty ziołowe: z miłorzębu japońskiego; baklofen (stosowany w leczeniu mimowolnych i uporczywych skurczów mięśni); fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki); żywice jonowymienne, takie jak cholestyramina (stosowana w celu obniżenia wysokiego poziomu cholesterolu we krwi); takryna (stosowana w leczeniu choroby Alzheimera); inhibitory CYP2C9, takie jak worykonazol i flukonazol. Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie tym lekiem, dlatego przed jego zastosowaniem z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Interakcje z badaniami analitycznymi: w przypadku wykonywania jakichkolwiek badań diagnostycznych (w tym badań krwi, moczu, testów skórnych z użyciem alergenów itp.), należy poinformować lekarza o przyjmowaniu obecnie lub ostatnio tego leku, ponieważ może to zmienić wyniki. Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem: można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia – stosowanie podczas posiłku zmniejsza ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądkowych. Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z alkoholem, aby uniknąć uszkodzenia żołądka. Stosowanie ibuprofenu u osób systematycznie spożywających alkohol (przynajmniej trzy porcje alkoholu – piwa, wina, alkoholu wysokoprocentowego – na dobę) może powodować krwawienie z żołądka. Stosowanie u dzieci i młodzieży: nie stosować poniżej 12. roku życia. Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią: możliwość stosowanie leku należy omówić z lekarzem, przy czym w pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie należy go stosować, chyba że jest to wyraźnie konieczne – stosowanie leku może zwiększać ryzyko występowania wad rozwojowych lub poronienia. W takich przypadkach należy stosować najniższą dawkę przez jak najkrótszy czas. Stosowanie leku w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane – lek może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub być przyczyną komplikacji podczas porodu. Może on powodować zaburzenia związane z nerkami i sercem u nienarodzonego dziecka oraz zwiększać skłonność do krwawień pacjentki i jej dziecka i powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. W ciągu pierwszych 6 miesięcy ciąży nie należy stosować leku, chyba że jest to bezwzględnie konieczne i zalecone przez lekarza. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub podczas prób zajścia w ciążę, należy zastosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20. tygodnia ciąży ibuprofen może powodować zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego dziecka, jeśli jest przyjmowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego otaczającego dziecko lub zwężenia naczynia krwionośnego w sercu dziecka. Jeśli konieczne jest leczenie przez okres dłuższy niż kilka dni, lekarz może zalecić dodatkową obserwację. Lek przenika do mleka kobiecego, jednak może być stosowany podczas karmienia piersią, jeśli podawany jest w zalecanych dawkach i przez najkrótszy możliwy okres. Wpływ na płodność: kobiety starające się o dziecko powinny wziąć pod uwagę, że stosowanie ibuprofenu może powodować zaburzenia płodności. Jest to działanie przemijające. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: ze względu na możliwość wystąpienia m.in. zawrotów głowy i zaburzeń widzenia, należy zachować ostrożność. Lek zawiera sorbitol – 72,9mg sorbitolu w każdej kapsułce co odpowiada 1,04mg/kg. Lek zawiera potas – mniej niż 1mmol (39mg) potasu na kapsułkę, lek uznaje się za „wolny od potasu”.
Przeciwwskazania:
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku, inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) (np. kwas acetylosalicylowy, naproksen itp.) – objawem reakcji alergicznej może być: swędząca wysypka, obrzęk twarzy, ust lub języka, katar, trudności w oddychaniu lub astma. Nie stosować w przypadku, gdy kiedykolwiek wystąpiło owrzodzenie żołądka i/lub dwunastnicy, krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego. Nie stosować w przypadku występowania krwawych wymiotów. Nie stosować u osób chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ibuprofen może powodować zaostrzenie przebiegu tych chorób). Nie stosować w przypadku występowania smolistych stolców lub krwawych biegunek. Nie stosować w przypadku ciężkiej choroby wątroby lub nerek. Nie stosować w przypadku występowania krwawienia, zaburzenia krzepnięcia krwi lub przyjmowania leków przeciwzakrzepowych (w przypadku konieczności stosowania leków przeciwzakrzepowych w tym samym czasie lekarz zleci badania krzepliwości krwi). Nie stosować w przypadku poważnych problemów z sercem. Nie stosować w trzecim trymestrze ciąży.
Działania niepożądane:
U niektórych osób podczas stosowania leku mogą wystąpić działania niepożądane. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się u osób powyżej 65. roku życia. Występowanie działań niepożądanych jest rzadsze, gdy lek stosowany jest przez krótki czas i dawka dawka dobowa jest mniejsza od maksymalnej zalecanej dawki. W przypadku wystąpienia następujących działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem: objawy krwawienia z przewodu pokarmowego, np.: silny ból brzucha, czarne lub smoliste stolce i wymioty z krwią lub ciemnymi cząstkami przypominającymi fusy z kawy; objawy bardzo rzadkich, ale ciężkich reakcji alergicznych, np.: zaostrzenie astmy, świszczący lub zmieniony oddech niewiadomego pochodzenia, obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności z oddychaniem, szybkie bicie serca, spadek ciśnienia krwi prowadzący do wstrząsu. Takie objawy mogą wystąpić już po pierwszym zastosowaniu tego leku; ciężkie reakcje skórne, np. wysypki na całym ciele, łuszczenie skóry, powstawanie pęcherzy lub złuszczanie się skóry. Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy się skonsultować z lekarzem: często – dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak zgaga, ból brzucha i nudności, niestrawność, biegunka, wymioty, wzdęcia (gazy), zaparcia oraz niewielkie krwawienie z żołądka i/lub z jelit, mogące w wyjątkowych przypadkach powodować niedokrwistość; niezbyt często – wrzody trawienne, perforacja lub krwawienie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniem, nasilenie objawów istniejącej choroby jelit (zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna), zapalenie żołądka; zaburzenia widzenia; różne wysypki skórne; reakcje nadwrażliwości z pokrzywką i świądem; rzadko – szum w uszach (dzwonienie w uszach); podwyższone stężenie mocznika we krwi, ból w bokach i/lub ból brzucha, krew w moczu i gorączka, które mogą być objawem uszkodzenia nerek (martwica brodawek nerkowych); zmniejszenie stężenia hemoglobiny; bardzo rzadko – zapalenie przełyku, zapalenie trzustki i powstawanie przeponowego zwężenia światła jelita; niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, obrzęk twarzy i rąk; zmniejszenie ilości wydalanego moczu, obrzęk i mętny mocz (zespół nerczycowy), zapalna choroba nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek), które może doprowadzić do ostrej niewydolności nerek. Jeśli wystąpi jeden z powyższych objawów, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem – mogą to być pierwsze objawy uszkodzenia nerek lub niewydolności nerek; reakcje psychotyczne, depresja; wysokie ciśnienie krwi, zapalenie naczyń; kołatanie serca; zaburzenia czynności wątroby (pierwszym objawem mogą być przebarwienia skóry), uszkodzenie wątroby, zwłaszcza po długotrwałym leczeniu, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby; zaburzenia układu krwiotwórczego – pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne wyczerpanie, krwawienia z nosa i skóry, siniaki niewiadomego pochodzenia, w takiej sytuacji należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem, mie należy leczyć się samodzielnie za pomocą leków przeciwbólowych lub przeciwgorączkowych; u osób chorych na ospę wietrzną mogą rozwinąć się poważne zakażenia skórne i powikłania w obrębie tkanek miękkich; w związku ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych opisywano przypadki zaostrzenia stanu zapalnego, spowodowanego zakażeniami (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi). Jeśli wystąpią lub nasilą się objawy zakażenia, należy się niezwłocznie zgłosić się do lekarza (może być konieczne stosowanie antybiotykoterapii); podczas stosowania ibuprofenu obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami orientacji. Ryzyko wystąpienia takich działań niepożądanych może być wyższe u osób z zaburzeniami autoimmunologicznymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) – w przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem; ciężkie postacie reakcji skórnych, takie jak wysypka z zaczerwienieniem i powstawaniem pęcherzy (np. zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Lyella) i wypadanie włosów (łysienie); częstość nieznana – reaktywność układu oddechowego obejmująca astmę, skurcz oskrzeli lub duszność; może wystąpić ciężka reakcja skórna, znana jako zespół DRESS: wysypka skórna, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów; czerwona, łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra i uogólniona osutka krostkowa, AGEP). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; skóra staje się wrażliwa na światło; ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie i zmęczenie. Stosowanie takich leków jak ibuprofen jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawału serca) lub udaru. W związku z leczeniem tym lekiem notowano także przedłużony czas krwawienia, obrzęk, wysokie ciśnienie krwi i niewydolność serca. Na podstawie doświadczenia związanego ze stosowaniem leków z grupy NLPZ nie można wykluczyć przypadków śródmiąższowego zapalenia nerek (choroba nerek), zespołu nerczycowego (zaburzenie charakteryzujące się obecnością białka w moczu i obrzękiem ciała) oraz niewydolności nerek (nagła utrata czynności nerek).
Dawkowanie kapsułek Paduden Express Forte 400mg:
Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub według wskazówek na ulotce. Zalecana dawka dla osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia: stosować jedną kapsułkę (400mg), dawkę w razie konieczności dawkę powtarzać co 6-8 godzin. Nie należy stosować więcej niż 3 kapsułki (1200mg) na dobę. Stosowanie u osób z chorobami nerek, wątroby lub serca: należy się skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zmniejszenie dawki. Stosowanie u osób powyżej 65. roku życia: należy się skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zmniejszenie dawki. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia, jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 12. roku życia: nie stosować. Lek przeznaczony do stosowania doustnego. Kapsułki połykać, popijać niewielką ilością wody. Nie należy żuć. Osoby z wrażliwym żołądkiem powinny przyjmować lek wraz z posiłkiem. Lek jest wskazany do stosowania w przypadku wystąpienia bólu lub gorączki. Jeśli objawy ustąpią, należy przerwać stosowanie leku. Jeśli po upływie 3 dni u młodzieży od 12. do 18. roku życia objawy nie ustąpią lub nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli po upływie 3 dni w przypadku leczenia gorączki i 5 dni w przypadku leczenia bólu u osób dorosłych objawy utrzymują się, należy skonsultować się z lekarzem.
