Ibuprofen TZF tabl.powl. 200 mg 10 tabl.

Wskazania Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego: bóle głowy (w tym migreny), bóle zębów, bóle mięśni, stawów i kości (w tym bóle pleców), bóle pourazowe, pooperacyjne, w tym związane z zabiegiem stomatologicznym, bolesne miesiączkowanie. Stany gorączkowe różnego pochodzenia (między innymi w przebiegu grypy, przeziębienia). Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Skład Substancją czynną leku jest ibuprofen (Ibuprofenum) 200 mg. Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: skrobia kukurydziana, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, kroskarmeloza sodowa, powidon K-30, celuloza mikrokrystaliczna, talk, kwas stearynowy, otoczka Opadry White 32K580000: hypromeloza, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E 171), triacetyna.

Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek do krótkotrwałego stosowania doustnego. Sposób podawania Podanie doustne. Lek ten należy przyjmować podczas posiłków lub na czczo. W celu uniknięcia dolegliwości żołądkowo-jelitowych, zaleca się przyjmowanie leku podczas posiłku lub po posiłku. Tabletki Ibuprofen TZF należy przyjmować popijając szklanką wody. Tabletki należy połykać w całości i nie rozgryzać, przełamywać, rozkruszać ani ssać, aby uniknąć uczucia dyskomfortu w jamie ustnej i podrażnienia gardła. Dawkowanie Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeśli konieczne jest stosowanie leku dłużej niż 3 dni lub jeśli objawy ulegają nasileniu, należy skonsultować się z lekarzem. Maksymalna dawka dobowa nie może przekroczyć 1200 mg. Dzieci w wieku od 6 do 9 lat (o masie ciała od 20 do 29 kg) Zwykle stosuje się 200 mg (1 tabletka), w razie potrzeby co 6 do 8 godzin. Nie należy stosować dawki większej niż 600 mg (3 tabletki) na dobę w dawkach podzielonych. Dzieci w wieku od 10 do 12 lat (o masie ciała od 30 do 39 kg) Zwykle stosuje się 200 mg (1 tabletka), w razie potrzeby co 6 godzin. Nie należy stosować dawki większej niż 800 mg (4 tabletki) na dobę w dawkach podzielonych. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat (o masie ciała powyżej 40 kg) Dawka początkowa – 2 tabletki, potem w razie potrzeby od 1 do 2 tabletek co 4 do 6 godzin. Nie stosować więcej niż 6 tabletek (1200 mg ibuprofenu) w ciągu doby. Należy zachować co najmniej czterogodzinną przerwę pomiędzy dawkami. Nie należy stosować produktu leczniczego Ibuprofen TZF u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych lek należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów. Pacjenci powinni być regularnie monitorowani pod kątem krwawienia z przewodu pokarmowego podczas leczenia ibuprofenem. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek Lekarz ustali właściwą dawkę dla pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.

Kiedy nie stosować leku Ibuprofen TZF? jeśli pacjent ma uczulenie na ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; jeśli u pacjenta wystąpiły kiedykolwiek w przeszłości jakiekolwiek objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej, w związku z przyjęciem ibuprofenu, aspiryny (kwasu acetylosalicylowego) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ); jeśli u pacjenta kiedykolwiek w przeszłości wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w związku z uprzednio stosowanymi NLPZ; jeśli u pacjenta stwierdzono czynny lub nawracający wrzód żołądka i (lub) dwunastnicy (wrzody trawienne) lub krwawienie z wrzodu trawiennego (dwa lub więcej oddzielne epizody stwierdzonego wrzodu trawiennego lub krwawienia z wrzodu trawiennego); u pacjentów ze skłonnością do krwawień; jeśli występuje ciężka niewydolność wątroby lub ciężka niewydolność nerek; jeśli występuje ciężka niewydolność serca; w ostatnich trzech miesiącach ciąży.